Lieve bloglezers,
Deinend op de golven van de zee, in de boot vanuit Nggilat, schrijf ik mijn blog aan jullie. De boottocht duurt ongeveer 4 uur en het is voor mij altijd weer overweldigend om hier te varen. Hier voel ik me écht aan de andere kant van de wereld. Een met de omgeving van bergen, zee en vulkanen. Dit keer maar een blog van een dag, omdat ik veel te vertellen heb over gisteren. 1 augustus: Zoals iedere dag hier op Flores staan we weer op tijd op. Na het ontbijt gaan we met de bemo naar de haven. We hebben heel wat spullen bij ons voor het dorp Nggilat. Monique heeft een tas vol met knuffeltjes en duplo en ik heb een tas met knuffeltjes, lego en kinderkleding. Ook zitten er nog cadeautjes bij voor het gezin van Elias. We gaan vier uur varen op een 'knetterboot' langs de noordkust van Flores. Ergens halverwege de boottocht heeft Elias al een vroege lunch voor ons. Hij heeft eten meegenomen vanuit Labuan Bajo. Lekker smikkelen uit een bakje. Het laatste uur op de boot was wat heftig, omdat door de wind de golven hoger werden. Dus allemaal goed zitten en de bagage afdekken voor het spatwater. Geen moment was het beangstigend, maar het was wél avontuurlijk. Cees genoot zichtbaar, maar die is dan ook gewend om met zijn schoonvader te gaan varen. In Nggilat worden we hartelijk ontvangen. We zitten met de kindertjes van de kleuterschool (in het Indonesisch Paud) en de ouders in een mooi traditioneel dorpshuis. Natuurlijk wat toespraakjes en dankwoorden, maar ook weer eten met z'n allen. Door een aantal moeders was er vers gekookt, dus je kunt wel zeggen, dat we twee keer hebben geluncht vandaag. Na afloop komen we een beetje bij in het huis van Elias. Hier zullen we ook slapen vannacht. Er zijn voor ons twee slaapkamers gecreëerd. met een prima matras op de grond, met kussens en dekens. De douche is hier een mandibak. Dit is een bak met water in een hokje en een pannetje. Je kunt je op die manier ook prima wassen. Eind van de middag maken we een wandeling naar het land van Elias en zijn vrouw. Ook badderen we wat in de rivier. Na het avondeten is er een feestavond in het dorp. Het hele dorp loopt uit om een kandidaat voor de universiteit te feliciteren. Er wordt geld gedoneerd door iedereen, naar vermogen. Daarna nemen ze deel aan de feestavond, waarbij ook weer eten is. Vandaag eten we dus ook twee keer avondeten! Een voedzame dag dus. Na het eten wordt er gedanst en natuurlijk komen wij daar ook niet onderuit: we moeten wel meedoen. We zetten de schroom opzij en gaan met de voetjes van de vloer. Dit wordt enorm gewaardeerd. Monique en ik hebben heel wat oude mannetjes ten dans gevraagd en ze glommen van plezier. Ook onze mannen lieten zich niet onberoerd en vroegen verschillende dames ten dans. De dansen verschilden van foxtrot tot modern en ook dansten we een traditionele Manggaraidans. Morgen staat er weer het een en ander op het programma, dus rond elf uur houden we het voor gezien en gaan we proberen te slapen. Het bleef nog lang onrustig in Nggilat.... Tot zover maar weer. Veel groetjes uit Flores!
0 Opmerkingen
Laat een antwoord achter. |
Linda van Beusekom
Websitebeheerder Archives
November 2021
|